Dorien Ruiter

Ik kreeg de kans om een studie te doen, nu heb ik een baan en werk 4 dagen per week.

Mijn naam is Dorien. Toen ik 19 jaar was kreeg ik een CVA. Ik was net begonnen met de studie geneeskunde in Groningen. Mijn familie werd verteld dat ik niet meer zou kunnen lopen, niet studeren en niet werken. 

Samen met mijn familie heb ik jarenlang gewerkt aan wat voor ieder ander normaal is. Lopen, praten, sporten en studeren. Door de steun en de mogelijkheden die ik heb gekregen ben ik zo ver gekomen als waar ik nu ben.

Een eigen huis, partner, kindje, baan en sporten. Ik blijf hopen en werken aan mijn herstel, ik zou graag beter willen praten en dat mijn arm het weer gaat doen. 

Ik wens anderen, die net zoals ik getroffen zijn door een CVA, toe dat zij net zoals ik de mogelijkheid krijgen om te blijven oefenen en altijd nieuwe doelen kunnen behalen. 

Geef niet op!

Liefs, Dorien

Mijn huis en fiets
na mijn CVA
eerste keer op een tweewieler
Het bedrijf waar ik voor werk
Afgestudeerd
corona thuis werken
vakantie