Over Ons

Als jonge fysiotherapeut kende ik niet meer dan het revalidatiecentrum. Tot ik Dorien Ruiter ontmoette en haar broer uiteindelijk mijn man is geworden. Dorien kreeg een hersenbloeding toen ze 18 jaar oud was en geneeskunde in Groningen studeerde. Haar leven stond in een klap stil, net zoals die van haar hele familie. Ik maakte het revalidatie process van dichtbij mee, en niet alleen het process in het ziekenhuis en revalidatiecentrum. Juist het process daarna deed me realiseren dat daar de zorg en aandacht ontbreekt, terwijl het daar het hardste nodig is en juist daar de aandacht naartoe moet gaan. Initieel werd tegen Dorien gezegd dat ze nooit meer kon lopen, werken, fietsen of studeren. Hoe kun je dat nou zeggen tegen een meisje van 18 jaar. Hoe kun je nou alle toekomstperspectief, hoop en uitzicht wegnemen van Dorien en van haar familie. Wat ik zag en meemaakte was dat de familie en Dorien zelf alles uit de kast haalden, energie, tijd, geld, vrienden en familie om het leven weer zin en richting te geven. Ik bewonder iedereen hier nog steeds dagelijks voor. Maar niet iedereen heeft een familie zoals Dorien. Hoe moet dat dan verder als je toekomst wordt afgenomen en niemand je verder helpt? Middels deze stichting wil ik mensen weer zin in het leven en uitzicht geven. Ik weet dat er mensen zijn om deze groep te helpen maar de financiële middelen zijn er niet. Middels deze stichting willen wij geld kunnen ophalen om deze mensen te steunen zodat zij, net zoals Dorien, weer meer plezier en betekenis in het leven kunnen krijgen. Uiteindelijk heeft Dorien iedereen in het ziekenhuis het ongelijk bewezen en heeft ze het onmogelijke weer mogelijk gemaakt. Ze is weer gaan studeren, woont in haar eigen aangepaste huis, werkt in een mooi bedrijf en heeft een topper van een vriend. Natuurlijk blijft het leven moeilijk als je rechts verlamd bent en je bijna niet kunt praten maar een zinvolle daginvulling is heel waardevol. Steun ons in dit process om meer mensen hiermee te helpen!